پایگاه خبری اتحاد ما، عاشورای حسینی در سال ۶۱ هجری، حادثه‌ای جاودانه است که قرن‌هاست دل‌های عاشق خاندان نبوت(ع) را مجذوب خود کرده و در سوگ شهدای مظلوم کربلا، مجالس عزاداری باشکوهی برگزار می‌شود. مردم دیار کریمان از نخستین روز ماه محرم لباس سیاه به تن کرده و با اجرای آیین‌های ویژه این ماه، ارادت عمیق خود را به سالار شهیدان ابراز می‌دارند. در روز عاشورا، با حضور پرشور در مجالس عزاداری و مرثیه‌سرایی، عشق و دلدادگی خود را به امام حسین(ع) و یاران وفادارش به اوج می‌رسانند. مراسم عاشورا در سراسر استان پهناور کرمان از ساعات اولیه دهم محرم با قرائت زیارت عاشورا آغاز می‌شود و سپس هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری با سینه‌زنی و زنجیرزنی در حسینیه‌ها، تکایا و اماکن مقدس گرد هم می‌آیند. مردم مؤمن نیز با اشک و ماتم همراهی‌شان می‌کنند و بر سر و سینه می‌زنند. در این روز غم‌انگیز، هر شهر و روستای کرمان با آیین‌های خاصی مانند جوش‌زنی، سنگ‌زنی، علم‌گردانی، تعزیه و شبیه‌گردانی، عشق و ارادت خود را به اهل بیت(ع) نشان می‌دهند. آیین ملی جوش‌زنی در روستای هرمزآباد رفسنجان از جلوه‌های ویژه این روز است. همچنین پخش نذورات و اطعام حسینی توسط مردم مومن استان کرمان از سنت‌های پسندیده عاشورا به شمار می‌رود؛ عزاداران با خوراکی‌های محلی مانند آبگوشت سنتی امام حسینی(ع)، شله‌زرد و انواع شربت پذیرایی می‌شوند. در دیار کریمان که اقوام، مذاهب و طوایف مختلفی در آن زندگی می‌کنند، عزاداری امام سوم شیعیان با حضور زرتشتیان و اهل سنت، به ویژه در شرق و جنوب استان، با آیین‌های ویژه‌ای گرامی داشته می‌شود. در شهر کرمان نیز دلدادگان حسینی در اماکن مذهبی همچون بازار تاریخی، صفه عزاخانه، بیت سادات خوشرو، تکیه فاطمیه و حسینیه ثارالله گرد هم آمده و به نوحه‌خوانی و عزاداری در رثای حضرت اباعبدالله(ع)، خاندان و یارانش می‌پردازند. متدینین کرمانی به یاد آخرین نماز امام حسین(ع) در صحرای کربلا، نماز ظهر عاشورا را اقامه می‌کنند تا سیره آن امام همام در برپایی شعائر دینی زنده بماند. در عصر و غروب عاشورا، مردم سوگوار با آتش زدن خیمه‌ها، روشن کردن شمع و مرثیه‌سرایی، در سوگ زنان و کودکان اهل بیت پیامبر(ص) که در تاریکی دشت کربلا سرگردان بودند، عزاداری کرده و آیین شب شام غریبان را به جای می‌آورند.