به گزارش خبرنگار معارف پایگاه خبری اتحاد ما، یکی از سوالات رایج درباره بهشت و جهنم این است که چرا بهشت هشت در دارد و جهنم هفت در؟ این موضوع در برخی آیات قرآن و روایات به آن اشاره شده است. به عنوان مثال، در آیه ۲۳ سوره رعد آمده که فرشتگان از هر دری بر بهشتیان وارد می‌شوند و در آیه ۷۶ سوره غافر خطاب به جهنمیان آمده است: «از درهای جهنم وارد شوید». مفسران گفته‌اند این درها نماد عوامل مختلفی هستند که انسان را به بهشت یا جهنم می‌کشاند؛ هر گناه یا کار نیک، دری به شمار می‌رود. همچنین در روایات آمده که عدد هفت برای جهنم و هشت برای بهشت به معنای تکثیر و نمادین است و نشان‌دهنده برتری عوامل رحمت بر عوامل عذاب است. پیش‌تر در گزارشی با عنوان «درهای بهشت را باز کنید» به این موضوع پرداخته‌ایم.
در این گزارش به دیدار جامعه قرآنی با صمدالله فیروزی، برادر شهیدان کوروش و ایرج فیروزی، می‌پردازیم که خاطراتی از شهید کوروش، از جمله درباره درهای بهشت، بیان شد. در این دیدار، علاوه بر علاقه‌مندان همیشگی دیدار با خانواده شهدای قرآنی، چهره‌های برجسته‌ای چون احمد آزاد، پیشکسوت قرآنی و پدر محمدمهدی آزاد، قاری قرآن، سعید بابایی، مدیر کل امور فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، سعید رحمانی، حسین جعفری و مهدی حسینی از قاریان کلام وحی، حسین طرقی، خادم قرآنی و دوست شهید حضور داشتند. البته جای نورالله و ماهرخ فیروزی، پدر و مادر شهید، خالی بود تا بیشتر از خاطرات آن‌ها بهره‌مند شویم.
این دیدار بیش از یک ساعت طول کشید، اما چون سخن از دو شهید بود و برادر شهیدان فیروزی هم خاطرات کوروش را بازگو کرد و هم وصیت‌نامه ایرج را قرائت نمود، حاضران کمتر متوجه گذر زمان شدند. تذکر آقای قربانی باعث شد جلسه پس از یک ساعت و نیم به پایان برسد.
رحیم قربانی، که ۱۵ سال با شهید کوروش فیروزی مانوس بود و حتی عقد اخوت با او بسته بود، گفت: از زمانی که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بودم، با شهید فیروزی که مسئول کانون قرآن و عترت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بود، رفت و آمد داشتم و هر سال ما را دعوت می‌کرد و می‌گفت زیاد به زاهدان بیایید، چون از اینجا دری به سوی بهشت باز است.
قربانی با بغض از خدمات قرآنی شهید کوروش تعریف کرد و افزود: او دانشجوی علوم پزشکی دانشگاه زاهدان بود که در آنجا ماندگار شد و معتقد بود کار کردن در زاهدان عبادت است و لذت آن را با هیچ جای دیگری عوض نمی‌کند. حتی وقتی به وزارت بهداشت منتقل شد، شرط کرد که هر دو هفته یک بار به کانون قرآن دانشگاه علوم پزشکی زاهدان برود و مسئولیت آنجا را حفظ کند، چون حاضر نبود خادمی قرآن و عترت را از دست بدهد.
این خادم قرآنی از ارادت شهید فیروزی به حضرت زهرا (س) و برگزاری مراسم ایام فاطمیه یاد کرد که برنامه‌ای با عنوان «پله پله تا ملاقات خدا» برگزار شد و اینگونه شد که زاهدان پله‌ای بود که به دروازه بهشت ختم شد. شهید فیروزی در هفتم خرداد ۱۳۸۸، در شام غریبان حضرت زهرا (س) در مسجد امام علی (ع) زاهدان، در یک عملیات تروریستی هنگام راز و نیاز با معبود در نماز مغرب به شهادت رسید.
قربانی ادامه داد: در دهه ۷۰، زمانی که کانون قرآن و عترت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ایجاد شد، شاهد راه‌اندازی بیشترین شبکه قرآنی در این دانشگاه از میان دانشگاه‌های علوم پزشکی بودیم، به طوری که ۳۰ واحد قرآن و عترت در همه دانشگاه‌ها و بیمارستان‌های استان سیستان و بلوچستان توسط شهید فیروزی راه‌اندازی شده بود.
وی افزود: شهیدان فیروزی در روستای رابر استان کرمان، همان روستایی که شهید حاج قاسم سلیمانی در آنجا به دنیا آمد، دیده به جهان گشودند. پدر و مادر فیروزی اهل دیاری بودند که شهید سلیمانی در آنجا متولد شد و حاج قاسم ارادت ویژه‌ای به خانواده شهید داشت. برادر شهید فیروزی نیز که هم سن و سال و هم محلی حاج قاسم بود، گفت: ما با هم بزرگ شدیم و او رابطه‌ای با پدر و مادرم داشت که من می‌گفتم پدر و مادرم حاج قاسم را بیشتر از ما دوست دارند.
صمدالله فیروزی درباره برادر شهیدش گفت: کوروش حدود ۱۶ سال در منطقه محروم زاهدان خدمت کرد؛ در حالی که امکانات شغلی بسیاری داشت و می‌توانست به تهران منتقل شود، اما می‌گفت تنها در صورتی در جای دیگر خدمت می‌کند که بتواند در زاهدان هم کار کند. برادرم معتقد بود اگر مسئولی می‌خواهد لذت خدمت کردن را بچشد، باید یک سال در این شهر خدمت کند و سپس در جایی دیگر مشغول به خدمت شود.
او افزود: کوروش خدمت در زاهدان را عبادت می‌دانست و می‌گفت اگر کسی می‌خواهد دری به سوی بهشت باز کند، باید بداند که دروازه آن در زاهدان است. او ۱۶ سال کار کرد، اما روز شهادتش، زن و فرزندانش خانه و مکان مناسبی نداشتند.
صمدالله فیروزی ادامه داد: شبی که برادرم در مسجد علی بن ابی طالب زاهدان به شهادت رسید، پس از برگزاری مراسم و قبل از اذان مغرب، بر سر مزار شهدای زاهدان حضور یافته بود و از آنجا به چند مسجد رفته بود. هنگام اذان به مسجد علی بن ابی طالب رسید و در نماز جماعت شرکت کرد که در یک عملیات انتحاری (جیش الظلم) به همراه ۲۸ نفر به شهادت رسید.
محمدتقی میرزاجانی، معاون شورای عالی قرآن که امسال مدال خادمی قرآن را دریافت کرده است، گفت: خداوند این شهید را به واسطه خدماتی که انجام داد، به سوی خود فراخواند.
سعید بابایی، مدیر کل امور فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز گزارشی از فعالیت‌های قرآنی این وزارتخانه ارائه داد و گفت: اکنون وزارت بهداشت درگیر بیست و نهمین دوره مسابقات قرآن است و ۱۰۰ هزار نفر در آخرین جشنواره شرکت کردند که حاصل زحمات عزیزانی همچون قربانی و فیروزی است. در واقع ۶۰ تا ۷۰ هزار دانشجو به دنبال ترویج معارف قرآن و اهل بیت هستند و تا زمانی که این برنامه‌ها برگزار شود، ثواب آن به بانیان نیز خواهد رسید.
برادر شهید فیروزی همچنین یاد ایرج، برادر دیگرش را زنده کرد که متولد دوم مرداد ۱۳۴۰ بود و در هفتم بهمن ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج در شلمچه به شهادت رسید. او وصیت‌نامه این شهید را قرائت کرد و گفت: ایرج فیروزی قبل از پیروزی انقلاب، جزو کسانی بود که با قرآن زندگی می‌کرد و نوشته‌های او امروز نیز درس‌آموز است.
صمدالله فیروزی ایرج را استاد و راهنمای کوروش دانست و گفت: وصیت‌نامه ایرج که در سال ۱۳۶۴ نوشته شده، نشان می‌دهد نگاه شهید نسبت به مسیر زندگی چگونه بوده است. او در آنجا می‌گوید: «هشدار می‌دهم از شکایت شهیدان نزد پروردگار خویش. هشدار می‌دهم همه را، به ویژه مسئولان، از اینکه مبادا محرومان و مستضعفین جامعه را فراموش کنید. لذت زندگی در جهاد مستمر در همه ابعاد است و لذتی بالاتر از خدمت به ملت و جامعه نیست. پس این لذت را دریابید.»
این جمله که «لذتی بالاتر از خدمت به ملت و جامعه نیست»، ناخودآگاه یاد جملات برادر شهیدش را زنده می‌کند؛ همان شهیدی که خود را ریزه‌خوار سفره دعای کمیل می‌دانست و می‌گفت: «از این شهر دری به سوی بهشت باز می‌شود و مسئولی که می‌خواهد خدمت کند، یک سال به زاهدان بیاید تا طعم لذت خدمت کردن را بچشد.»