پایگاه خبری اتحاد ما – ارگ بم و منظر فرهنگی آن در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۸۲، چند ماه پیش از زلزله مهیب، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. مساحت باغهای ثبت شده این شهر حدود ۳۲۰۰ هکتار بوده که متأسفانه در سالهای اخیر نزدیک به ۶۰۰ هکتار از این نخلستانها خشک شدهاند.
آرش شکیباییمجد، مدیر مرکز بمشناسی وابسته به بنیاد ایرانشناسی، با تأکید بر اهمیت ثبت جهانی باغشهر بم و ضرورت پایش مداوم آن، اعلام کرد: «برخی افراد سودجو با خشکاندن عمدی درختان نخل، زمینه تغییر کاربری این باغات به زمینهای مسکونی را فراهم میکنند.»
وی افزود: «در شهر کرمان، شهرداری با استفاده از نقشههای هوایی و سامانههای ویژه، باغات را به طور منظم ارزیابی میکند و در صورت تخلف، جریمههای سنگینی اعمال میشود. این روش باید در بم نیز اجرا شود تا از تخریب بیشتر جلوگیری شود.»
شکیباییمجد هشدار داد که اگر این روند ادامه یابد، ممکن است منظر فرهنگی بم از فهرست میراث جهانی حذف شود و بر همین اساس، نیاز به مراقبت و پیشگیری جدیتر احساس میشود.
از جمله راهکارهای مقابله با خشکاندن عمدی باغات بم، اسکن هوایی منظم، اعمال جریمههای سنگین بیش از ارزش ملک مسکونی، گشتهای مشترک منابع طبیعی و جهاد کشاورزی و جلوگیری از صدور مجوزهای غیرقانونی است.
وی همچنین یادآور شد که در سالهای گذشته هشدارهایی درباره خشک شدن باغات داده شده اما متأسفانه جدی گرفته نشده است و اکنون لازم است دستگاههای مسئول با جدیت بیشتری با این پدیده مقابله کنند.
مرکز بمشناسی، زیرمجموعه مرکز کرمانشناسی و وابسته به بنیاد ایرانشناسی، از سال ۱۴۰۳ فعالیت خود را آغاز کرده است.
ارگ بم با قدمتی حدود ۲۵۰۰ سال و مساحتی نزدیک به ۲۰۰ هزار متر مربع، در جنوب شرقی ایران و حاشیه کویر لوت واقع شده و به عنوان بزرگترین بنای خشتی جهان شناخته میشود. این بنای تاریخی تا حدود ۹۰ سال پیش محل سکونت بوده است.
شهر بم در فاصله ۱۸۰ کیلومتری شرق مرکز استان کرمان قرار دارد و علاوه بر ارگ تاریخی، میزبان سه اثر جهانی دیگر شامل قناتهای قاسمآباد و اکبرآباد و بخشی از بیابان لوت است. همچنین جاذبههای تاریخی و گردشگری مهمی مانند خانه تاریخی عامریها، کارخانه حناسابی، روستای ییلاقی دهبکری، قلعه برج معاذ، قیصریه زردشتیان و پناهگاه حیات وحش زریاب در این منطقه قرار دارند.